Mijn naam is Mariama.

Ik ben katholiek opgevoed en ik ging graag naar de kerk (zondagsschool). Wat mij in de kerk nooit was verteld, is dat ik vergeving nodig had voor mijn zonden en dat ik een persoonlijk relatie met Jezus kon hebben. Ik heb altijd geleerd om goed te doen en dàt zou mij naar de Hemel brengen. Toch had ik geen zekerheid en was ik bang om naar de hel te gaan. In die tijd heb ik de dood van dichtbij gezien. Ik woonde toen in een oorlogsgebied in Sierra Leone. 

In 2000 ben ik als tiener samen met mijn moeder en broertje naar Nederland gekomen om met mijn vader herenigd te worden. Een tante van mij kwam ons twee jaar later bezoeken vanuit Engeland, dit was rond Pasen. Zij was een bekeerde christen en wilde graag naar een Pinkstergemeente om Pasen te vieren. Ik moest toen mee van mijn moeder omdat mijn tante de weg naar die kerk niet wist. Dit vond ik niet leuk omdat ik al een tijdje niet meer naar de kerk was geweest.

​

Ik ben wel blijven komen naar de kerk omdat ik het een fijne kerk vond om naar toe te gaan. Er werd elke kerkdienst een oproep tot bekering gedaan. Dus dacht ik hier over na en heb thuis het bekeringsgebed gebeden. Een tijdje later heb ik na een tienerkamp in de auto samen met een vrouw uit de kerk opnieuw het bekeringsgebed gebeden en heb toen openlijk mijn leven aan Jezus gegeven. 

​

Ik heb nu de zekerheid, dat als ik kom te sterven, dat Jezus Zijn armen zou openen om mij te verwelkomen. 

​

Als je weet dat je niet recht staat voor God, maak dan die keuze. Het is nooit te laat zolang je leeft. Het maakt niet uit wat je hebt gedaan in jouw leven, God houdt van jou zoals je bent! 

​