Er is geen enkel boek dat zo betrouwbaar is als het Nieuwe Testament. En toch hebben we afschriften van afschriften van afschriften.

In de geschiedenis is er vaak een enorme tijd tussen het moment dat een boek geschreven wordt en de totstandkoming van het eerste handschrift. Aristoteles schreef in 300 vóór Christus zijn biografie. Het eerste exemplaar dat we hebben, is van 200 jaar ná Christus. Daar zit 500 jaar tussen. Het boek Ilias van Homerus werd 800 vóór Christus geschreven. Het eerste boekje dat we hebben, is van 200 na Christus. Duizend jaar verschil. Het eerste exemplaar van de Gallische Oorlog van Julius Caesar, is 55 vóór Christus geschreven, dateert uit 700 na Christus. Bij ieder oud boek dat we hebben, en wat beroemd is, is er een megaverschil tussen het eerste schrijven en het eerste exemplaar. Gemiddeld 800 tot 1000 jaar.

Het Nieuwe Testament en vooral de vier evangeliën zijn tussen 60 en 80 na Christus geschreven. Het eerste stukje was er al 125 na Christus. Wat we in de oudheid van boeken zien, daarvan zeggen we: het klopt allemaal. We vestigen al onze bronnen erop en het is echt gebeurd. Dit terwijl er duizend jaar verschil tussen zit. Bij het Nieuwe Testament is het slechts 60 jaar verschil! Het verschil tussen het moment dat ze aan het schrijven waren en het eerste stukje papyrus dat we hebben, is zo klein dat er in die tussentijd nooit iets van mythevorming plaats kon vinden. Er is geen enkel boek dat zo goed is overgeleverd als het Nieuwe Testament.

De Betrouwbaarheid van het hebben van : Ooggetuigen

Critici kunnen zich toch afvragen: hebben Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes het niet verzonnen? Hebben ze de opstanding niet verzonnen uit teleurstelling, omdat Jezus stierf en het afgelopen was? De wetenschap zegt: het klopt. Hij was er, Hij heeft geleefd, Hij had discipelen, Hij deed wonderen en Hij is gekruisigd. En er zijn honderden, zo niet duizenden mensen die zeggen dat Hij is opgestaan en nog 40 dagen bij hun was, voordat Hij naar de hemel “vaarde”. De vraag is, toen Jezus in het jaar 33 opstond uit de dood, hebben Zijn discipelen het toen verzonnen vanuit teleurstelling? Weet, dat de tijd tussen het echte gebeuren en het moment van schrijven ontzettend kort is. Marcus begon al te schrijven in het jaar 60. Toen leefden de mensen nog die het allemaal hadden meegemaakt. Die evangelisten begonnen te schrijven omdat ze dachten: wij zijn oor- en ooggetuigen en gaan een keer dood. Wie weet dan nog het verhaal van Jezus? Daarom zijn ze gaan schrijven. Critici zeggen dat ze Jezus opgehemeld hebben. Ze hebben Hem groter gemaakt dan Hij is.

Maar, mythevorming kan echter niet, want toen de evangelisten gingen schrijven, leefden de oog- en oorgetuigen nog. Dat argument gebruikt Paulus ook in zijn brief aan Korinthe. Paulus zegt zestien jaar na de dood van Jezus: check de feiten. Rijd naar Jeruzalem. Hij zegt dat Jezus is opgestaan. Check het. Vijfhonderd mannen hebben hem gezien op één dag en het merendeel is nog in leven. Vanuit het boek van Handelingen kun je al zien hoe betrouwbaar het evangelie van Lucas is. Lucas ging alle namen genoemd in Handelingen na: naam, jaartal, viervorst, de steden, de drachmen (munteenheid), de wind bij Cyprus, de zandvlakte bij Malta. Het wordt in Handelingen allemaal beschreven. 84 van die feitjes staan er in Handelingen. Dat is allemaal onderzocht en alle 84 kloppen. Ze kloppen allemaal. Lucas was dus iemand die ongelooflijk nauwkeurig alles opschreef. Het boek Handelingen is zeer nauwkeurig, het klopte allemaal.

De Betrouwbaarheid van het hebben van : Interne Bewijsvoering

Toen Jezus stierf waren Zijn discipelen radeloos, weggevlucht, verloochend, verraden en bang dat ze ook gekruisigd zouden worden. Hun Heer is mislukt, ze hebben de verkeerde nagevolgd. De discipelen en hun kerk zaten in angst bij elkaar met de deuren en ramen dicht. Logisch, dat zouden wij ook zijn. Maar...wat gebeurt er een aantal dagen later? Dezelfde mannen staan in Jeruzalem met vrijmoedigheid te getuigen van de opgestane Heer en zijn nergens meer bang voor. Petrus moet naar de gevangenis, het maakt hem niet uit. Wat kan er nu gebeurd zijn? De enige verklaring is dat ze de opgestane Heer, in wie ze zo teleurgesteld waren, gezien hebben. Anders is er geen verklaring mogelijk voor het feit dat deze depressieve en angstige mannen een poosje later in Jeruzalem zo enthousiast getuigen.

Ook het feit dat de vrouwen genoemd worden als de eersten die na de opstanding Jezus zagen, is een belangrijk argument. Een vrouw telde niet mee in die tijd, dat zou men nooit geloven. Mattheüs en Markus dachten: 'ik doe het niet, ik schrijf het niet op'. Ze wisten namelijk dat mensen het niet gingen geloven. Toch hebben ze het opgeschreven. Het waren vrouwen bij het graf. De vrouwen zijn de eerste evangelisten van het nieuwe evangelie. Dit is een ontzettend belangrijk argument voor de waarheid. Wat hadden ze het graag niet opgeschreven, maar het waren nu eenmaal de feiten. Ze moesten opschrijven wat er daadwerkelijk gebeurd was. Ze moesten het bij de feiten houden omdat ze anders gecorrigeerd zouden worden door ooggetuigen.

Stel dat ze de opstanding hadden verzonnen: zou iemand sterven voor een zelfbedachte leugen? De discipelen zouden nooit sterven voor een zelfverzonnen leugen. Stel dat ze het verzonnen hadden, de opstanding. Het grootste aantal van hen is de marteldood gestorven. Zou iemand sterven voor een door hem zelf bedachte leugen? Dat mensen sterven voor een leugen waarvan ze niet weten dat het een leugen is, dat kan. Maar zou iemand sterven voor een door hem zelf bedachte leugen? Stel je voor, ze zitten bij elkaar en zeggen: 'we gaan fake news maken en verkondigen dat Jezus is opgestaan'. Dat kun je een tijdje volhouden. Maar op het moment dat die Romeinen je gaan martelen voor een verhaal waarvan je weet dat je het zelf verzonnen hebt, dan zeg je: 'het was niet zo, we hebben het verzonnen'.

Dan is er nog het bewijs van het lege graf

Als dat graf niet leeg was geweest toen het gerucht door Jeruzalem ging dat Hij is opgestaan, was het voor de Romeinen simpel geweest. Ze hadden gewoon kunnen zeggen: 'jongens kom mee, kom kijken, Hij ligt er gewoon nog hoor. Het is niet waar'. De discipelen hebben hem weggehaald, zeiden ze. Zo'n set-up of fake news kun je een tijdje volhouden, maar niet als de Romeinen je gaan martelen. Het is geen verzonnen verhaal. Ze hebben het tegen hun eigen zin soms moeten opschrijven. Het is een verhaal waarvan ze wisten dat ooggetuigen het konden checken. Het is waar. Jezus is waarlijk opgestaan.

De nieuwtestamentische wetenschap zegt dat dit waar is: "Hij is waarlijk opgestaan". In de wetenschap is een kentering waar te nemen op dit gebied. In de jaren 70 was er een trend in de nieuwtestamentische wetenschap om alles in het Nieuwe Testament met een korreltje zout te nemen. Zo ben ik ook opgevoed. In de 40 jaar daarna is er een enorme kentering gekomen waardoor nu, tot mijn stomme verbazing, die nieuwtestamentische wetenschap internationaal dit verhaal houdt. De nieuwtestamentische wetenschap zegt: 'of je het nu leuk vindt of niet, het is waar'. Hij is waarlijk opgestaan. Het is de basis, om waarlijk te geloven, door “omhoog” te kijken. Als je door twijfel of aanvechting besprongen wordt - en dat worden we allemaal op z’n tijd - heb je dit verhaal af en toe nodig.